Επέμβαση στο εσωτερικό χωρών

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 9/7/2011                               

Ενα ακόμα λιθάρι στην επιβολή και θεσμοθέτηση επιθετικών πρακτικών και κανόνων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, έβαλε το Ευρωκοινοβούλιο, υπερψηφίζοντας προχθές την επικίνδυνη για τους λαούς έκθεση, για τις «Εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ υπέρ του εκδημοκρατισμού». Η έκθεση εφοδιάζει τους κρατικούς μηχανισμούς και τις μυστικές υπηρεσίες μ' ένα εγχειρίδιο δράσης για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο εσωτερικό χωρών, με πρόσχημα την «προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας». Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων καταρτίζουν το «εγχειρίδιο» δράσης των πρακτόρων τους και καλούν απροκάλυπτα σε εξαγωγή της «ιμπεριαλιστικής δημοκρατίας».

Με βάση τη συγκεκριμένη έκθεση, το Ευρωκοινοβούλιο διακηρύσσει το «δικαίωμα» της ΕΕ να επεμβαίνει στο εσωτερικό χωρών που δεν προσαρμόζονται στο ιμπεριαλιστικό δίκαιο της λυκοσυμμαχίας και προβάλλουν εμπόδια στη δράση και διείσδυση των μονοπωλίων της. Γίνονται συστάσεις στα όργανα της ΕΕ να χρησιμοποιούν ως μοχλό τις οικονομικές σχέσεις και να επιβάλλουν σε χώρες ρήτρες συμμόρφωσης με τη «δημοκρατία» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα», σε κάθε εμπορική και οικονομική συναλλαγή, απειλώντας με οικονομικές (και κατά συνέπεια πολιτικές) κυρώσεις, δηλαδή με τέτοια μέτρα να ωθούν στην εσωτερική καταστολή κατά των λαών. Καλεί επίσης τα όργανα της ΕΕ και τα κράτη - μέλη «να ασκούν οποτεδήποτε κρίνεται απαραίτητο πίεση στις κυβερνήσεις κρατών με γνωστές αρνητικές επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Ακόμα, να προβαίνουν σε ανοιχτή υπονομευτική δράση στο εσωτερικό χωρών, ενισχύοντας και χρηματοδοτώντας τους πράκτορες του ιμπεριαλισμού σ' αυτές υπό το μανδύα των «ομάδων παραγόντων», είτε αυτές είναι «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», είτε ακόμα και κόμματα, «τα νόμιμα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα» και «τα γνήσια μη εξτρεμιστικά κοινωνικά κινήματα». Τα παραπάνω είναι μόνο ένα κομμάτι της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής, η οποία εκδηλώνεται ποικιλότροπα μέσω των υπερεθνικών οργανισμών και οργάνων που τον υπηρετούν. Η στοχοποίηση των λαών και των κινημάτων είναι μόνιμα στο στόχαστρο, ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, αδυσώπητων ανταγωνισμών για την ιμπεριαλιστική διείσδυση σε τρίτες χώρες και τριγμών στο αστικό πολιτικό σύστημα των καπιταλιστικών κρατών.

Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία έχει φτιαχτεί ένα πλέγμα που, ξεκινώντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τους ευρωτρομονόμους, το αντικομμουνιστικό μνημόνιο (2006) και το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης (Οκτώβρης 2010) περί «καταπολέμησης του εξτρεμισμού», φθάνει στην νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ (Νοέμβρης 2010) που ανακηρύσσει σε απειλή, για την οποία προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει, τις «ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο». Ολα αυτά αποτυπώνουν το φόβο των κομμάτων του κεφαλαίου και των διεθνικών ιμπεριαλιστικών οργάνων για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική, από την αμφισβήτησή της ως την πάλη για την ανατροπή της. Αυτοί προετοιμάζουν το οπλοστάσιό τους. Είναι υπόθεση των λαών και των κινημάτων τους να ορθώσουν ανάστημα με το οργανωμένο ταξικό κίνημα που όχι μόνο θα εμποδίζει τα σχέδιά τους, αλλά θα οργανώσει την αντεπίθεση για την ανατροπή τους.